เวลาเปลี่ยน ใจคนก้อต้องเปลี่ยนตามกาลเวลา ไม่มีอะไรที่มันแน่นอนเสมอไป
ตอนนี้ เรารู้ว่าเราเปนยังไง มันก้อเพียงพอแล้ว ใครเค้าจะคิดอะไร ยังไง กะเรา ก้อช่างเค้าเถอะ มันก้อแค่ลมปาก ถ้าเรายิ่งแบกของไว้ มันก้อจะยิ่งหนัก แร้วเราก้อจะไม่สบายเอาเปล่า ๆ เวลาและประสบกาณ์เท่านั้นที่จะบ่งบอกว่าอะไร เปนยังไง ใจต้องสัมผัสด้วยใจ อย่าใช้แต่ตาและคำพูดของคนตัดสิน อย่ามองดูด้วยตาเปล่า เพราะสิ่งที่เหน อาจไม่ใช่อย่างสิ่งที่เปนและสิ่งที่คิด!

ถ้าคุณรักใครสักคน โดยใช้เหตุผลในการรัก นั่นถือว่า คุณรักเขา ด้วยสมอง!
แต่ถ้า คุณรักเขา โดยไม่มีเหตุผล นั่นถือว่า คุณรักเขา ด้วยใจ !

ความรัก ทำให้ คุณ เจ็บ แต่... ความเจ็บปวด คือ สิ่งที่บอกว่า คุณ ยังมีชวิตอยู่ 555+

ความมรู้สึกที่มันเสียไปแล้ว มันยากที่จะย้อนกลับคืน!~ !!

เราไม่รักเรา แล้วใคร จะรักเรา

การที่เราจะรักใครสักคน  เราต้องหัดรักตัวเองให้ได้ซะก่อน 
รักตัวเองให้มาก ๆ แคร์ตัวเองให้มาก ๆ 
เราไม่รักเรา แล้วใครจะรักเราจิงไหม 
ถ้าเรายังมัวแต่มานั่งคิดฟุ้งซ่าน คิดไปเอง 
แล้วสุดท้ายคืดใครละที่ต้องมานั่งทุกข์ใจ 
มานั่งร้องไห้เสียใจ ทั้งที่ความจริงเป็นไงไม่รู้ 
บางสิ่งที่คุณเห็น  หรือที่คุณคิด อาจไม่ใช่อย่างนั้นเสมอไปก้อได้ 
จงหัดรักตัวเองให้มาก ๆ นะ  จะทุกข์ จะสุข อยู่ที่เราทำตัว

คุณเคยลองกลับมาย้อนคิดดูไหมว่า

เวลาที่เรามีความสุข คนที่เห็นเรายิ้ม  คือ  คนรัก 
แต่...เวลาเรามีความทุกข์ เราร้องไห้ เสียใจ คนที่ปลอบเรา ยุข้างๆเรา ก้อคือ พ่อแม่ เพิ่ล พี่น้อง ที่รักเรา 


ใครไม่เห็นค่าเรา แต่ใช่ว่า คนอื่นจะไม่เห็นค่าเรา

อยู่อย่างไม่ประมาท

สติมา ปัญญา  เกิด       สติเตลิด  ไม่เกิด  ปัญญา